1. Στις Βρυξέλλες, η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι ακόμη πιο σημαντική απ’ότι αλλού, αλλά θα έπρεπε επίσης να είναι και ευκολότερη. Με την προϋπόθεση να ξέρει κανείς πως να ξεκινήσει και πως να απολαύσει την αλληλοϋποστήριξη των άλλων.
2. Το να μπορεί κανείς να μιλά γαλλικά, ολλανδικά και αγγλικά δεν μπορεί να παραμείνει προνόμιο των λίγων, αλλά πρέπει να αποτελεί κοινό προσόν όλων των κατοίκων των Βρυξελλών, ανεξάρτητα από το κοινωνικό υπόβαθρο και τη μητρική τους γλώσσα.
3. Δεν υπάρχει καμία ντροπή στο να χρησιμοποιεί κανείς μία γλώσσα που δεν κατέχει καλά, καθώς μόνο έτσι η γλώσσα μαθαίνεται και συντηρείται.
4. Κάθε μέρα στις Βρυξέλλες μπορεί και πρέπει να αποτελεί ευκαιρία για κάθε έναν από μας να βελτιώνουμε λίγο τις γλώσσες μας και να βοηθούμε τους άλλους να βελτιώνουν μία από τις δικές τους.
5. Η εκμάθηση γλωσσών δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος: μια επιπλέον γλώσσα δεν μειώνει τις γνώσεις μας ως προς αυτές που ήδη γνωρίζουμε.
6. Ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να μάθει κανείς μια νέα γλώσσα. Ούτε ποτέ πολύ νωρίς καθώς δεν χρειάζεται να κατέχει κάποιος πλήρως μια γλώσσα για να αρχίσει να μαθαίνει περισσότερες.
7. Ο εγκέφαλος των παιδιών μας είναι απόλυτα ικανός να μάθει ταυτόχρονα πολλές γλώσσες. Επομένως, η πρώιμη μάθηση μπορεί να συμβάλλει στην εξοικονόμηση πολύ χρόνου, κόπου και χρήματος στο μέλλον. Αλλά για να στεφθεί με πλήρη επιτυχία χρειάζεται μια σωστή στρατηγική και στο σπίτι όπως στο σχολείο.
8. Εάν οι γονείς έχουν μια μητρική γλώσσα διαφορετική από τη γλώσσα του σχολείου των παιδιών τους, είναι σημαντικό να τη μάθουν και αυτοί παράλληλα. Αλλά για να επικοινωνούν με τα μικρά παιδιά τους είναι συνήθως καλύτερο κάθε γονέας να μιλάει όσο γίνεται πιο συστηματικά την γλώσσα που μιλά καλύτερα, δηλαδή στις περισσότερες περιπτώσεις, την μητρική του γλώσσα. Η μετάδοση της μητρικής του γλώσσας στα παιδιά είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορεί να κάνει ένας γονέας.
9. Τα οπτικοακουστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και το διαδίκτυο είναι εξαιρετικά εργαλεία για την εκμάθηση γλωσσών, αλλά μόνο μέσω συνετής τους χρήσης.
10. Το να μιλάει κανείς τη γλώσσα του άλλου δεν αποτελεί ταπείνωση, αλλά ένα προνόμιο, μία ένδειξη σεβασμού και μια ευκαιρία.
Vertaling: Alexandros Potamianos